Goed zorgen voor een ander begint bij goed zorgen voor jezelf

Als jeugdzorgwerker wordt er veel van je gevraagd. Je werkt met kinderen, jongeren, systemen die het niet makkelijk hebben. Er wordt van je verwacht dat je daarin professioneel denkt en handelt. Dat valt niet altijd mee, want je neemt jezelf mee.

Belangrijk dus om goed voor jezelf te zorgen!

Verliefd

Een tijd geleden sprak ik met Marieke. Marieke werkt ruim 6 jaar in de jeugdzorg en heeft regelmatig te maken met kinderen die de dupe zijn van een vechtscheiding. Tot een jaar geleden kon zij dit voor haar gevoel prima handelen. Totdat ze verliefd werd. Verliefd op een gescheiden man die zijn kinderen niet mocht zien van zijn ex-vrouw.

Vanaf dat moment merkte ze dat de vechtscheidingen die ze in haar werk meemaakte haar persoonlijk gingen raken. Ze kon zich heel goed verplaatsen in vaders die hun kinderen niet mochten zien. Het maakte haar boos. Ze wilde gaan vechten voor de rechten van de kinderen. Het lukte haar niet goed meer om professioneel te denken en te handelen. Het voelen nam de overhand.

Marieke besloot -ook op advies van haar leidinggevende- om hiermee aan de slag te gaan.

Gereedschap

Als jeugdzorgwerker neem je jezelf mee. In feite ben je je eigen stuk gereedschap.

Goede werkers zorgen dat hun gereedschap goed onderhouden wordt. Supervisie is een manier om voor dat onderhoud te zorgen.

Persoon – Professional – Context

In supervisie werk je aan de driehoek persoon – professional – context.

Omdat je je eigen stuk gereedschap bent, speelt je persoon altijd een rol in je werk. Uit je persoon komt je (professionele) liefde, je empathie, je boosheid, je angst, je schaamte, je verdriet… Dat is een gegeven, kun je niks aan veranderen.

Moet je ook niet willen volgens mij, want een cliënt heeft ook behoefte aan jouw mens-zijn.

Daarnaast heeft de cliënt behoefte aan en ook het recht op jouw professionele bijdrage. Dat betekent positief gedrag van jou waar je over nagedacht hebt, waarbij je de vraag “Wat heeft deze situatie nodig?” beantwoord hebt.

Tot slot heeft de context altijd invloed op jou als persoon en als professional. Context is niet anders dan de feitelijke situatie waarin je werkt: het probleem, de betrokkenen, plaats, tijd, etc.

Balans

Als werker is het belangrijk dat persoon – professional – context in balans is. Dat je jezelf mag meenemen, altijd in dienst van (het probleem van) de ander. Dat je voor jezelf helder hebt wat de invloed is van je persoonlijke kenmerken en dat je in staat bent om professionele keuzes te maken.

Dit leer je in supervisie.

Geen therapie

Ik vind supervisie echt gaaf! Je neemt de tijd om met jezelf aan het werk te gaan zonder dat het therapie wordt. Je neemt jezelf, zowel persoonlijk als professioneel, eens flink onder de loep.

Een soort “grootonderhoud” dus.

Daarmee zorg je goed voor jezelf en ook goed voor je cliënt. Mooi toch?

Marion Kemeling

Marion Kemeling-Schurink is geregistreerd supervisor. In het verleden heeft ze als jeugdzorgwerker in het onderwijs gewerkt. Marion biedt supervisietrajecten aan voor jeugdzorgwerkers. Deze trajecten zijn geaccrediteerd voor 50 punten door het SKJ.
Supervisie kun je individueel volgen. Dan ontvang je 10 bijeenkomsten van een uur.
Je kunt supervisie ook in duo’s of trio’s volgen. De bijeenkomsten zijn dan wat langer, omdat je niet alleen van jezelf en de supervisor leert, maar ook van elkaar.

Neem voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek contact op met Marion bij Spoor7.