Trap er niet in!

Waarin, zul je denken?

Ik heb het over de aanname dat gelijkheid hetzelfde is als gelijkwaardigheid. In het werken met cliënten is het zó belangrijk om het verschil helder te hebben. Dat ook uit te dragen. Zodat je cliënt zich erkend en gerespecteerd voelt. Zich veilig voelt bij jou. Waarmee jij het mandaat krijgt om hem/haar te begeleiden, te ondersteunen, van advies te voorzien.

Recht overeind

Pasgeleden hoorde ik een jeugdzorgwerker-in-opleiding (vrijwillig kader) zich afvragen: “Die ouder moet toch gewoon doen wat ik zeg? Ik ben de professional”.

Mijn haren gingen recht overeind staan. Deze jeugdzorgwerker had niet door dat zij daarmee “boven” de moeder ging staan.

Haar bedoelingen waren echt wel goed. Maar haar begeleiding sloeg niet aan. Want deze moeder voelde zich gekleineerd. Moeders mening was blijkbaar niet van belang. Moeder moest doen wat de jeugdzorgwerker dacht dat goed was. En moeder weigerde. Terecht!

Transactionele Analyse

In de supervisies die ik geef, komt Transactionele Analyse (TA) altijd wel een keer langs.

Het gaat over de positie die je inneemt in interacties. En de positie die je daarmee de ander geeft. TA gaat uit van drie egoposities: Ouder – Volwassene – Kind.

Genoemde jeugdzorgwerker nam de Ouderrol in door boven de moeder te gaan staan. Door zich op te stellen als de expert. Daarmee zette ze moeder in de Kindrol: afhankelijk, geen zeggenschap.

In sommige situaties is deze transactie (Ouder -> Kind) prima. Als het je intentie is dat jij bepaalt voor de ander, is deze transactie effectief. Bijvoorbeeld wanneer veiligheid in het geding is. Of wanneer de ander werkelijk niet in staat is om iets uit te voeren.

In het vrijwillige kader van de jeugdhulpverlening is het ons streven om ouders te leren het (weer) zelf te doen. Je wilt ze sterker maken in bijv. hun opvoedingsvaardigheden. Je wilt de regie bij de ouder laten.

Denkfout

Bewuste jeugdzorgwerker maakte een denkfout door gelijkheid en gelijkwaardigheid te verwarren. Haar gedachte was: “Ik ben de jeugdzorgwerker. De professional. Ik moet het weten. De ouder moet doen wat ik zeg”.

Er is inderdaad sprake van ongelijkheid: jij bent als professional betrokken in de relatie, de ouder als persoon. Voor jou is het je werkleven, voor de ouder het dagelijkse leven. Een groot verschil.

Als mens ben je echter wel gelijkwaardig; ieder vanuit zijn eigen rol levert een bijdrage aan de relatie en aan de opdracht die je samen hebt te vervullen.

Goed gekomen

Met deze jeugdzorgwerker en moeder is het wel goed gekomen. Mede door haar reflectie vanuit supervisie lukte het de jeugdzorgwerker om kritisch én met liefde naar haar eigen houding te kijken. Gelukkig had ze het lef om uit te spreken naar moeder dat ze een denkfout gemaakt had. En gelukkig lukte het deze moeder om de jeugdzorgwerker een nieuwe kans te geven.

Supervisie

Betrap jij jezelf ook op deze denkfout? Overweeg dan serieus om in supervisie te gaan. Supervisie is een prachtige, krachtige leermethode om je professionaliteit te vergroten en uit te breiden.

Marion Kemeling

Marion Kemeling-Schurink is geregistreerd supervisor. In het verleden heeft ze als jeugdzorgwerker in het onderwijs gewerkt. Marion biedt supervisietrajecten aan voor jeugdzorgwerkers. Deze trajecten zijn geaccrediteerd voor 50 punten door het SKJ.
Supervisie kun je individueel volgen. Dan ontvang je 10 bijeenkomsten van een uur.
Je kunt supervisie ook in duo’s of trio’s volgen. De bijeenkomsten zijn dan wat langer, omdat je niet alleen van jezelf en de supervisor leert, maar ook van elkaar.

Neem voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek contact op met Marion bij Spoor7.